Media

Vorige week viel mijn oog op een persbericht van de NPO. Knarsende kop: ‘Aantal presentatoren boven salarisgrens publieke omroep loopt terug’. In 2012 zaten er namelijk zeven van hen boven de balkenendenorm, plus twee die zich via een bv laten betalen. In 2011 waren dat er nog tien (en hoefden die bv-bezitters niet meegeteld). Tevreden liet de NPO weten dat de vermindering ‘sneller’ gaat ‘dan verwacht’.

Niet voor het eerst krabde ik me achter de oren. Want nee, ik heb niks tegen grootverdieners. Integendeel. Kun je je talent duur verkopen, dan moet je dat vooral niet laten. Maar als het gaat om de publieke sector, dan ontwaakt er een doorgaans diep sluimerende SP’er in mij.

Kort samengevat: wie zijn boterham verdient uit belastinggelden zou zichzelf in toom moeten houden, of hij nu een woningcorporatie leidt, een zorginstelling of een onderwijsreus. Ook al staan er geen wetten in de weg en praktische bezwaren, dan nog dien je je preuts te gedragen – zeker als er alom in je...