<div class="lead">Deze boeken moeten alle politici die aan de gemeenteraadsverkiezingen meedoen lezen om zich te pantseren tegen bezuinigingen op bibliotheken.</div>
<div class="wpg-element paragraph">
<p>De patroonheilige van de Amerikaanse openbare bibliotheek is Andrew Carnegie, dezelfde naar wie de beroemde concertzaal in New York is genoemd. </p>
</p></div>
<div class="wpg-element paragraph">
<p>Carnegie (1835-1919) zat niet op zijn geld, al weigerde hij de arbeiders van zijn staalfabriek tijdens een grote staking in 1892 loonsverhoging te geven. Hij gaf ze liever een bibliotheek. Volgens Daniel Boorstin, lange tijd directeur van de Library of Congress, financierde Carnegie in Amerika de bouw van tweeduizendvijfhonderd (2500) openbare bibliotheken.</p>
<p>Toen Carnegie als jongen in een textielfabriek werkte kon hij de twee dollar niet betalen die hem toegang tot de bibliotheek zou geven. Hij schreef een brief aan de directeur of hij er toch in mocht. Het antwoord was dat daar geen sprake van kon zijn. Carnegie publiceerde daarop zijn brief in de plaatselijke krant, <i>The Pittsburg Dispatch</i>. De directeur bond meteen in: de bibliotheek werd vrij toegankelijk voor iedereen.</p>
<p>Ik heb getwijfeld of ik met dit snikverhaal (<i>sobstory</i>) zou komen, of met een verpletterende evocatie van het onlangs verschenen monumentale plaatwerk <i>De bibliotheek</i> van James Campbell, aangezien de laatste tien jaar bijna ongemerkt 300 van die door Carnegie zo gekoesterde openbare bibliotheken in Nederland zijn verdwenen. Volgens het rapport van Job Cohen en Kim Putters, <i>De bibliotheek van de toekomst</i>, zijn nog 843 bibliotheken over, maar er is geen provincie die geen plannen heeft om nog meer bibliotheken te sluiten. Het zit gewoon in de planning. De bibliotheek is kennelijk het eerste waar politici aan denken als er bezuinigd moet worden. </p>
</p></div>
<div class="wpg-element streamer">
<blockquote>
<p>Voor Zadie Smith was de bibliotheek een toegangspoort, ‘not only to other libraries, but to other lives’</p>
</blockquote>
</div>
<div class="wpg-element paragraph">
<p>Dat bezuinigen op openbare bibliotheken is geen exclusieve Nederlandse aangelegenheid. Het is een grensoverschrijdende aandoening. Twee jaar geleden protesteerde Stephen Fry al tegen het epidemische sluiten van bibliotheken in Engeland. Hij deed dat in kranten, maar ook met een schitterend verhaal in <i>The Library Book</i>, een verzameling herinneringen van schrijvers aan de bibliotheek van hun jeugd uitgegeven door Profile Books. Alle politici die binnenkort in Nederland aan de gemeenteraadsverkiezingen deelnemen zouden het kunnen lezen. Om zich te pantseren tegen mogelijke plannen om nog meer bibliotheken te sluiten. Door de herinneringen van Zadie Smith, Alan Bennett, Julian Barnes, Karin Slaughter of Lionel Shriver zouden ze ontoegankelijk kunnen worden voor elke suggestie in die richting. </p>
</p></div>
<figure id="post-26733 media-26733" class="align-none"><img decoding="async" src="https://www.vn.nl/wp-content/uploads/2014/01/ac5ca7f5-a837-467d-985f-82b5c1ac04e8_Herzogin-Anna-Amalia-Bibliothek-Weimar-II.jpg" alt="De Ana Amalia Bibliotheek in Weimar" /><figcaption>De Ana Amalia Bibliotheek in Weimar</figcaption></figure>
<div class="wpg-element paragraph">
<p>In het boek van James Campbell en fotograaf Will Pryce staan foto’s van adembenemend luisterrijke bibliotheken. Hier ‘lower people their voices, and raise their minds’, zoals de dichter Richard Armour zegt. Wil je een glimp van het paradijs opvangen, dan is dit je kans. De hele wereld samengebracht in schitterend vormgegeven en gedecoreerde zalen: elke kast, elke plank en elk boek een belofte. De Wren Library in Cambridge, de Hofbibliotheek in Wenen, de bibliotheek van de Glasgow School of Art, de Ana Amalia Bibliotheek in Weimar, de bibliotheek van de Abdij van Sankt Gallen in Zwitserland: ze staan voor onvergankelijkheid. </p>
</p></div>
<div class="figure--right">
<figure id="post-26733 media-26733" class="align-none"><img decoding="async" src="https://www.vn.nl/wp-content/uploads/2014/01/0f221ff6-38e3-4dde-935d-6e429fbbe925_51BPLwLp-VL._SY300_.jpg" alt="" border=" /></figure>
</div>
<div class="wpg-element paragraph">
<p>De luister van deze bibliotheken is alleen maar de overtreffende trap van het ontzag en het geluk dat Zadie Smith onderging toen zij als meisje bijna dagelijks de bibliotheek van Willesden Green in Londen frequenteerde. Ze leidde een ‘library life’, zoals ze het noemt, het was ‘a gateway’ voor haar, een toegangspoort, ‘not only to other libraries, but to other lives’. Willesden Library moet voor Zadie Smith zijn geweest wat Job Cohen en Kim Putters zich voorstellen van de bibliotheek in de toekomst: een ‘knooppunt van kennis, contact en cultuur’. Een digitale of virtuele bibliotheek, een die alleen maar in computers en wolken huist, kan alleen maar iets extra’s zijn. De fysieke bibliotheek is een culturele huiskamer buiten de deur, een openbare plek waar je binnen kunt lopen en in alle rust kennis kunt vergaren. Een hedendaagse agora, ‘het kloppend hart van de kennissamenleving’, noemt Cohen het.  Daar zou Andrew Carnegie zijn geld wel weer aan willen uitgeven. </p>
<p><i>&#8216;De bibliotheek&#8217; van James Campbell en Will Pryce is uitgegeven door Thoth</i></p>
</p></div>


Gerelateerd