De ongelovigen op deze wereld zijn ontdekt door de uitgeverijen. In het ene na het andere boek wordt hen duidelijk gemaakt wat ze allemaal zouden missen.

Je kunt tegenwoordig niet meer rustig ongelovig zijn. Wie niet in God gelooft zal het weten: er verschijnt het ene na het andere boek waarin een religie voor ongelovigen wordt aangereikt.

Is het algemeen bekend dat ongelovigen daar behoefte aan hebben? Hebben ongelovigen het moeilijk, snakken ze toch naar religie ondanks hun ferme overtuiging dat ze het zonder kunnen? Is het bemoeizucht, misplaatste zorgzaamheid van mensen die niet kunnen geloven dat anderen niet kunnen geloven in God? Gaat men ervan uit dat ongelovigen geen moraal hebben en dat ze er een aangereikt moeten krijgen om te voorkomen dat ze op het verkeerde pad raken?

In Alain de Bottons Religie voor atheïsten wordt gedaan alsof de ongelovigen onnozelen zijn die als Kasper Hausers altijd buiten het leven hebben gestaan en alle lessen des levens nog moeten leren....