Fotodocument Tv-kijkers

Als tijdsbesteding wordt tv-kijken niet echt gewaardeerd. Op een bewust gekozen tijdstip een bepaald programma bekijken, is okay. Maar hele avonden doorbrengen voor de buis is niet iets waar mensen zich graag op laten voorstaan. Zelfs bij televisiespelletjes gebeurt het nauwelijks dat kandidaten bij het voorstelrondje als hobby televisiekijken opgeven.

Het werkwoord dat we gebruiken als tv-kijken langer duurt dan dat ene programma, is dan ook negatief geladen. Iemand ‘hangt’ een avond voor de buis, zoals jongeren op een pleintje kunnen rondhangen. Het heeft iets verveelds, iets lamlendigs.

Het beeld van de tv-kijkende mens wordt meestal gebruikt ter illustratie van een somber verhaal. Een kind voor een tv bij een krantenbericht symboliseert de treurnis van verwaarlozing door ouders of van schooluitvallers die nergens geplaatst kunnen worden. Op het toneel is een persoon voor een tv steevast sociaal minder vaardig of depressief. En in tv-series zie je...