GeenStijl drijft op seksisme: naakte vrouwenlichamen worden gekapitaliseerd en geobjectificeerd onder het mom van persvrijheid. Naast het muilkorvende effect van de website zorgt dit ook voor een kuisheidsgordelend effect.

Katja Schuurman legde het de boze GeenStijl-fans nog één keer uit: seks en seksisme zijn twee verschillende dingen. Ze ondertekende vrijdag net als ‘Vrij Nederland-kipje Lisa Bouyeri’ en 128 andere vrouwen het adverteerderspamflet en wordt sindsdien bestookt met verwijten van hypocrisie. Waarom? Omdat ze weleens in Playboy stond natuurlijk, en in Esquire. Naakt. En als je geld hebt verdiend met je seksualiteit moet je voortaan je mond houden als het over seksisme gaat, zo blijkt. Dan mag je er niets van vinden als een Volkskrant-journalist vanwege kritiek op GeenStijl virtueel uitgekleed en besmeurd wordt door diens reaguurdersleger. Je lichaam is bovendien publiek bezit geworden, dus zeg maar dag tegen je autonomie. Eerlijk zullen we jouw borsten delen.

‘Wij pleiten niet voor preutsheid maar voor vrijheid,’ schreef Schuurman op Twitter. Of men haar kont dus even buiten beschouwing wilde laten in deze discussie. Maar kijk er, met haar toestemming, gerust verlekkerd naar. Als een doekje voor het bloeden deelde ze een pikante billenfoto, maar dat werd vooral nog verwarrender gevonden.

Hoewel seks en seksisme inderdaad twee verschillende dingen zijn, staan ze wel met elkaar in verband. Volgens psychologisch onderzoek van de University of Queensland hebben vrouwen die seksisme tolereren — door bijvoorbeeld het passieve en afhankelijke traditionele vrouwbeeld te romantiseren — vaker een partner die egoïstisch is in bed, en als gevolg minder orgasmes. Wel de lasten maar niet de lusten, nog zo’n goede reden om feminist te worden.

Rosanne Hertzberger vergeleek de reaguurdersdrek met het tegenkomen van tweehonderd potloodventers: je blijft fysiek ongedeerd, maar het is vreselijk intimiderend.

Maar er zijn veel meer punten waar seks en seksisme elkaar raken. ‘Als woorden in staat zijn de hoogte van je advertentie-inkomsten en daarmee je voortbestaan te beïnvloeden,’ schreef mijn collega Jamal Ouariachi eerder deze week, ‘dan zijn woorden misschien ook wel in staat om vrouwen het gevoel te geven dat ze mentaal zijn aangerand, nietwaar?’ Rosanne Hertzberger vergeleek de reaguurdersdrek met het tegenkomen van tweehonderd potloodventers: je blijft fysiek ongedeerd, maar het is vreselijk intimiderend.

En GeenStijl drijft op seksisme. Het kapitaliseert en objectificeert naakte vrouwenlichamen. Dat kun je puberaal en slaapverwekkend vinden, maar ieder zijn meug. De vrouwen die zich in DumpertReeten tot hun billen laten reduceren geven daar toestemming voor, en worden als het goed is netjes betaald.

Maar hoe zit het met al die vrouwen die zich in een privé-setting sexy laten fotograferen en filmen? Of topless zonnen? Goed, het mág natuurlijk wel van GeenStijl, maar als zij aan de beelden kunnen komen sleuren ze je graag het marktplein op, of je nou een realitysterretje, presentatrice, lingeriemodel of kroonprinses bent. Hadden die domme wijven maar niet… etc. Onder de noemer persvrijheid zorgden ze ervoor dat Patricia Paay zich thuis opsloot met de gordijnen dicht. Ze openbaarden het seksleven van student Milou Deelen (‘HOERRR’) waarna die werd bedolven onder de dickpics en ranzige berichtjes. (Oh, en of u haar trouwens zou doen?)

Dus nog even over die vermeende preutsheid van de ondertekenaars: het seksisme van GeenStijl draagt er juist aan bij dat vrouwen wel twee keer nadenken voor ze topless op een Nederlands strand gaan liggen, voor ze zich laten fotograferen in een intieme setting of voor ze seks hebben met wie, wanneer en hoe vaak ze willen. Behalve een muilkorvend effect heeft de website ook een kuisheidsgordelend effect. ‘Waar draait dit in essentie allemaal om?’ vroeg Loes Reijmer zich af in haar artikel over reagurende fappers. ‘Macht. Macht over het vrouwenlichaam.’ Prima journalist trouwens, ik zou haar lezen. Want zo doen wij dat in dit universum.