<div class="lead">
In het oude theater was alleen het toilet met de tijd mee gegaan.
</div>
Gisteren en eergisteren speelde ik in de theaterkerk in Wadway. In beide kleedkamertjes boven de ontvangstruimte hing een ingelijste voor- en achterkant van de elpee-hoes van Neerlands Hoop live in Wadway.
De registratie van onze eerste show hebben Bram en ik 47 jaar geleden daar opgenomen. Om reden dat we ons daar op ons gemak voelden. Aan de theaterfaciliteit is weinig veranderd. Er hangt wat meer theaterlicht. De capaciteit is onveranderd: 107.
Toen ik mijn spullen naar boven bracht was ik onder die indruk van de twee kleedkamertjes. Die waren nieuw! Wastafel, twee stoelen, tafeltje en kleedstang. Je kon weliswaar je kont niet keren maar dat lag aan de woekering met de ruimte. En dan was er ook nog eens bij elke kleedkamer een toilet. Dat was nieuw en luxe. Voor een 73-jarige artiest is een privé-wc voor de voorstelling bittere noodzaak.
Naarmate de aanvangstijd van de voorstelling naderde werd echter duidelijk dat het toilet ook bestemd was voor het publiek. Sterker nog veel mensen uit het publiek moeten thuis gedacht hebben: we gaan eens even lekker in het theater naar de wc. De concentratie kwam lelijk onder druk te staan.
Er zat tenslotte niets anders op bij een schoteltje te gaan zitten. De opbrengst heb ik overgemaakt naar de Alzheimer Stichting.