Freek de Jonge volgt voor Vrij Nederland het nieuws. Vandaag: het is zo jammer dat ons grootste cultuurfonds vernoemd is naar iemand voor wie tijdens zijn hele leven alleen maar zijn eigen welbevinden telde.

De boeiende rondleiding in het Stedelijk Museum, die ons langs het werk van Chris Beekman en aanverwant Bart van de Lek, Mondriaan en Willink voerde, maakte weer eens duidelijk hoe kunstenaars worstelen met vorm en inhoud. In het geval van Beekman abstract/figuratief en engagement/l’art pour l’art.

Die persoonlijke strijd van de kunstenaar met zijn integriteit is een van de peilers van de cultuur en een spiegel voor ieder om in zijn werk of persoonlijk leven zo eerlijk/weloverwogen mogelijk te kiezen.

Daarom is het zo jammer dat ons grootste cultuurfonds vernoemd is naar iemand voor wie tijdens zijn hele leven alleen maar zijn eigen welbevinden telde.

Die zich als prins-gemaal als het onbetwiste feestvarken gedroeg, zijn vrouw minachtte, zijn positie misbruikte voor eigen...