Het zit altijd in zijn ogen zit en het klinkt altijd in zijn stem. Je ziet het op het podium en je hoort het door de telefoon. Of hij nou thuis zit in zijn voetbalshirt, in het theater of bij een talkshow host. Het is er áltijd. De wanhopige ondertoon: Hoe leg ik het uit?
Die worsteling, op de planken met veel gezwoeg en grote gebaren verbeeld. En het uit zich in snel bulderend praten, dan weer in stil zoeken, in vocal fry (de kraakstem bij het lang aanhouden van een klinker). In het theater zit het als premisse onder al zijn shows en leidt het tot absurdistische of satirische parabels. Als je voor hem zit, krijg je er een wanhopig smekende blik bij: HOE!? LEG!? IK!? HET!? UIT!?
Freek de Jonge lijkt continu te verkeren in een staat van halve paniek omdat hij hét...
Je reactie wordt geplaatst zodra deze is goedgekeurd. Je reactie is geplaatst.