<div class="wpg-element paragraph">
23-02-2008 Grijs
Natuurlijk hebben de Nederlandse kranten de idiote stukken in de Franse kranten waarin verteld wordt dat mevrouw Ali uit Nederland is weggevlucht en dat zij vergeleken moet worden met de atheïst Voltaire, met graagte overgenomen. Zulke onzin is amusant, zowel in Frankrijk als in Nederland.
Maar wie de Franse kranten leest, ziet ook nog wel verstandige gedachten. Zo stond in Le Monde van zaterdag een uitstekend stuk van de antropoloog Dounia Bouzar met het bovenschrift: ‘De vergissing van Ayaan Hirsi Ali. Door de islam als geheel te beschuldigen, speelt het Nederlandse ex-parlementslid in de kaart van het mohammedaanse fundamentalisme.’ Zulke verstandige taal gaat geen Nederlandse krant overnemen.
Ik kreeg verrassend veel mailtjes waarin mij, meestal op aardige toon maar gelukkig soms lekker scheldend, werd verteld dat in de Volkskrant een grote kop mevrouw Ali een ‘focking fondamentalist’ had genoemd met daarbij de mededeling dat ik die term gebezigd zou hebben. Helaas stond er niet bij waar en wanneer ik dat geschreven zou hebben. Ik moet wel lachen om de o’s in focking en fondamentalist, maar ik heb dat nooit geschreven. Natuurlijk herinner ik mij niet elk woord wat ik ooit schreef, maar over deze combinatie kan ik elke weddenschap aangaan dat die nooit uit mijn computer is gevloeid.
Het woord focking blijkt door een Arubaans leugenaartje in elke zin verwerkt te worden, zoals alle Amerikanen die minder dan tienduizend dollar per jaar verdienen het woord fucking in elke zin zetten. Leo Vroman vertelde daarover in de weergave van een gesprek dat vier inzittenden van een auto waarin hij meerijdt met elkaar hebben. De Amerikaanse televisie verbiedt het laten horen van het woord fuck en daarom wordt elk vraaggesprek met vier seconden vertraging uitgezonden zodat de speciaal aangestelde fuckmeesters het vreselijke woord kunnen wegdraaien.
Toen ik in 1983 op Aruba was, hoorde ik de inwoners van dat eiland ook voortdurend ‘focking’ zeggen. Het was net in de maand dat Nederland aan Aruba een kleine onafhankelijkheid had gegeven en de hele dag hoorde je door de luidsprekers blij de uitdrukking ‘de kogel is door de kerk!’ brullen. Vele Arubanen vroegen mij waar die uitdrukking vandaan kwam, maar ik wist niet waar er ooit een kogel door een kerk was geschoten.
Ik kan mij niet herinneren ooit eerder het woord ‘fucking’ opgeschreven te hebben, laat staan gepubliceerd. Het woord ‘fundamentalist’ is mij ook te vaag. Je kunt er een gelovige christen en een gelovige communist en een gelovige mohammedaan mee bedoelen. Ik ben trouwens zelf ook een fundamentalist in de zin dat ik geloof in de vrijheid van meningsuiting. Ik zal iemand die mevrouw Ali een focking fondamentalist noemt dan ook niet op de brandstapel sleuren, maar ik zou het wel een raar scheldwoord vinden.
De Volkskrant schijnt een grotere oplage te hebben dan Vrij Ne­der­land. Ik verzoek dan ook mijn vriend Joost Zwa­ger­man om in de Volkskrant de beschuldiging dat ik iemand een fucking fundamentalist genoemd zou hebben terug te trekken. Ik begrijp volkomen dat hij zich medeschuldig voelt over Ali’s vlucht uit Nederland omdat hij haar dat Koran-filmpje met blote vrouwen, vele jaren voor we ook maar van Geert Wil­ders gehoord hadden, liet vertonen. Hij zegt nu dat mevrouw Ali nooit ‘ook maar één moslim heeft uitgescholden of gekleineerd’. Heeft hij dan niet gezien hoe zij een klas vol Ma­rok­kaanse schoolkindjes vroeg of ze in god geloofden? En dat zij ze, toen ze allemaal ‘ja’ zeiden, voor domoren uitschold – het precieze scheldwoord ben ik vergeten?
Schelden is nuttig. Anderen ten onrechte scheldwoorden in de schoenen schuiven is focking fout.
</div>

Piet Grijs

Gerelateerd