Tim Fransen (27) over zijn ‘filosofisch cabaret’ vol Camus, Rousseau en Nietzsche, maar ook reality-tv, bamischijven, Mel Gibson en heel veel grappen over piemels. ‘We dolen op aarde zonder te weten waarom. En juist dát is het lotgenootschap tussen mensen.’

Als ik Tim Fransen na afloop van zijn voorstelling in Deventer nog even de hand schud, lijkt hij veranderd. Eenmaal achter de coulissen draagt hij een bril, zo eentje met een hip breed zwart montuur, en zijn wat lullige bordeauxrode longsleeve is verruild voor een neutraal zwart T-shirt. De cabaretier annex filosoof lijkt groter in de kale gangen aan de achterkant van de schouwburg. Zelfverzekerder.

Of we ook iets kunnen doen volgende week woensdag wanneer we hebben afgesproken voor het interview, vraagt hij. Dat kan. Ergens naartoe, al heeft hij nog geen idee waarheen.

Omdat ik de dagen erop niets van hem hoor en ondertussen een portret van Friedrich Nietzsche heb gevonden in de collectie van het Stedelijk Museum –...