Essay: Europese schizofrenie; Verkiezingen 2012

Afgelopen zomervakantie was ik in Natzweiler-Struthof, zo’n vijftig kilometer van Straats­burg, midden in de Vogezen. Het was het concentratiekamp waar de Nederlandse Nacht und Nebel-gevangenen naartoe werden gedeporteerd vanuit het Oranjehotel in Scheveningen en doorgangskamp Amersfoort. De gevangenen waren doelbewust in ‘nevel en duisternis’ opgelost, niet langer traceerbaar voor de achterblijvers. Onder hen waren Stuuf Wiardi Beckman, vooroorlogs sociaal-democratisch politicus die uiteindelijk in Dachau zou overlijden, journalist Boebi Brugsma en verzetsman Pim Boellaard – over wie Zomergast Jolande Withuis zo’n indrukwekkende biografie schreef. In de tot museum omgebouwde SS-kazerne­bun­ker van Natzweiler is het geschiedverhaal opgenomen van opkomst en ondergang van het Duitse nationaal-socialisme en het Ita­liaanse fascisme. Langs de wanden staan lange rijen vitrines vol beklemmende foto’s van terreur, onderdrukking en...