Met Tartaren heeft hij niets te maken en met onze knaloranje filet americain al helemaal niet: de steak tartare.
Op elk feestje loopt er wel eentje rond: iemand die weet waar de ‘steak tartare’ vandaan komt. Weer dat verhaal over de Tartaren, de Mongoolse ruiters die ’s ochtends lappen paardenvlees onder hun zadels hingen. Na een dag lang galopperen over de Euraziatische steppen zou dat vlees helemaal mals gebeukt zijn. ’s Avonds genoten ze dan van een rauw, fijngeslagen stukje vlees.