In zijn nieuwe roman ‘Het Nulnummer’ gebruikt Umberto Eco fictie als illustratie van hoe totalitarisme functioneert.

Nog steeds is Umberto Eco geen schrijver van hedendaagse romans, maar hij komt in Het nulnummer aardig in de buurt. Het verhaal loopt van maandag 6 april tot donderdag 11 juni 1992, en de intrige bestrijkt de geschiedenis van Italië in de periode 1945-1992. Dat jaren negentig-eindpunt lijkt dichtbij, maar de vermelding in de tekst van een diskette, als relict van een verzonken tijd, brengt ons in herinnering dat de Amerikaanse overheid het internet pas in 1993 openstelde voor bedrijven en particulieren. De historisch romancier Eco (1983) situeert zijn roman opzettelijk vlak voor dat kantelmoment in een bedrijfstak waar het internet vooruitgang bracht: de (onderzoeks)journalistiek. Even googelen was er nog niet bij, laat staan virtueel jagen op onthulbaar materiaal. De journalisten om wie het in Het nulnummer draait, moeten via ouderwets handwerk aan hun materiaal...