Eleanor Catton – ‘The Luminaries’

De criticus van de Britse krant The Independent begon zijn recensie over Eleanor Cattons Booker Prize-winnende baksteen van een roman The Luminaries zo: ‘Hoe begin je de recensie van een roman die zo multigelaagd en complex is als The Luminaries? Wijs je er al meteen op dat de auteur, wiens tweede boek dit is, nog maar 27 jaar oud is?’

Zou kunnen. Catton is intussen 28 – nog steeds jong.

Doet het ter zake? Natuurlijk niet.

Al was ze 104; het gaat om de inhoud.

Die inhoud (838 pagina’s schoon aan de haak) is inderdaad zo overdonderend complex en knap geconstrueerd dat zelfs een schematische samenvatting in telegramstijl tientallen pagina’s zou beslaan.

Het beginpunt van The Luminaries dan: in de winter van 1866 arriveert er in Hokitika, een stadje aan de zuidelijke westkust van Nieuw-Zeeland dat zijn bestaansrecht voornamelijk ontleent aan de talloze goudzoekers die er neerstrijken, een Schotse heer, Walter Moody. Moody duikt op in het...