In zijn nieuwe boek Judica/Judy vertelt PvdA-senator Ed van Thijn het intieme verhaal van de aangenomen dochter van de vrouw die zich in kamp Westerbork over hem ontfermde. Een gesprek over de ethische dilemma’s van het optekenen van iemands levensgeschiedenis en de morele inzet van zijn eigen politieke loopbaan. ‘Om tolerant te zijn, moet je repressief zijn.’

Hij heeft plannen voor een ‘verstandig verhaal over de stand van de democratie’. En deze week verschijnt het derde autobiografische boek op een rij waarin zijn oorlogservaringen het startpunt van de vertelling zijn: Judica/Judy. De tweeënzeventigjarige Ed van Thijn, een van de voormannen van de twintigste-eeuwse sociaal-democratie, is in de fase van bezinning op zijn leven en werk gekomen. Genesteld in dezelfde leunstoel van waaruit hij Thom de Graaf drie dagen voor de ‘Nacht van Van Thijn’ trachtte te bewegen zijn voorstel voor de gekozen burgemeester aan te passen, vertelt hij: ‘Zestig jaar heb ik...