De mythe van het blije sterfbed

Patiënten en betrokkenen denken niet 
genoeg na over de stervensfase, zeggen zorgprofessionals. ‘De dood is óók een kwaad.’

‘Het probleem is,’ zegt Anne-Mei The, ‘dat we geen idee meer hebben wat sterven eigenlijk is.’ The is hoogleraar zorg en dementie, en lector palliatieve zorg. ‘Mijn eigen oma was 86 toen ze de diagnose alvleesklierkanker kreeg. Ze wilde niet per se dood, maar ze wilde ook geen ingrijpende behandelingen meer. Het sterfbed duurde enkele dagen. Ik vond het heel mooi, maar nichtjes en neefjes spraken er schande van. Dat een mens zo moest lijden! Ja, ze rochelde wat, ze droogde wat uit, zo ziet dat eruit als iemand doodgaat. We weten niet wat doodgaan is. Dat doodgaan stinkt. Dat mensen hun plas laten lopen. Als het dan zover is, komt het dubbel zo hard aan omdat ze het niet gewend zijn.’ Ze noemt sterven ‘het laatste taboe’. ‘Ik ben ervan overtuigd dat de kwaliteit ervan kan worden verbeterd door begrip...