Anoek de Groots Nachtwild doet nog het meest denken aan het verkennen van duistere, criminele undergroundmilieus door de Amerikaanse schrijver en journalist William T. Vollman.

De nachtmerrie van de dwangmatige boekenkastindeler is toch altijd weer het boek dat zich niet eenvoudig laat rubriceren. Denk ik terug aan de meest imponerende boekenkasten, die van mijn oud-leraar Nederlands en die van de veelzijdige Michaël Zeeman, beiden helaas overleden, dan was het leukste plankje altijd dat waar de eigenaars niet écht blij mee waren: die waarop lastpostboeken huisden die zich niet aan één genre houden.

In boekenkaternen worden ze daarom meestal genegeerd, ten onrechte, want niet zelden bieden ze juist interessante verhalen. Neem Anoek de Groots Nachtwild, dat de ondertitel heeft: Memoires van een danseres in het Japanse nachtleven. Het vertelt het ongebruikelijke verhaal hoe een Amsterdamse kunstenares twaalf jaar geleden haar koffers pakte en naar Tokio toog, voor een bestaan...