Hij is al een paar jaar aan de gang, de zachtaardige revolutie die Twee wordt genoemd. In de muziek, in boeken, op de televisie en in films is te zien hoe kunstenaars zich afkeren van cynisme. Ze zien de donkere kanten van het bestaan, maar verdedigen de onschuld. Twee is: tragedie, komedie en hoop.

Je zou het een subcultuur kunnen noemen, al heeft het helemaal niet de behoefte om onderdeel te zijn van wat zoal ‘sub’ wordt genoemd. ‘Twee’ zet zich daarvoor te weinig tegen anderen af, al zou de ondubbelzinnige afwijzing van cynisme wel voor een waterscheiding kunnen zorgen. Twee wordt een ‘gentle revolution’ genoemd. Gentle kan staan voor zachtaardig, vriendelijk. aardig en sympathiek. Twee kiest voor mooi boven lelijk, is zich bewust van de gruwelijke en donkere kanten van het bestaan, maar is ervan overtuigd dat er een kern van goedheid bestaat.

Twee werd geassocieerd met aanstellerig, precieus, lief, wereldvreemd en kinderlijk. Dat is verleden tijd

Twee...