Af en toe mag je best van mening veranderen. Je struikelt even en krabbelt weer op. De paus doet het regelmatig, Abou Jahjah maar soms. Wij wagen een poging.

Oké, de kijkcijfers van Zomergasten vielen wat tegen, maar hé, wat moet de NPO dat goed gecompenseerd hebben met Radio 4! Fietste je zondagavond over de grachtengordel, dan was de klassieke muziek bijna oorverdovend. Lekker, even geen bierfiets-ellende of homoherrie, maar een keurig stukje beschaving. Niet de antisemitische en oorlogszuchtige zomerpropaganda van de VPRO, maar de vreedzame klanken van Wagner. Zelden zag het er in een loopgraaf zo comfortabel uit.

Je moest er toch niet aan denken dat je dat familiepak tissues voor niets had gekocht en het schuim bij nader inzien achter de lippen bleef. Of dat het allemaal reuze mee bleek te vallen met die Abou en je een avond níét urenlang werd bevestigd in je mening.
Voor wie vanwege z’n Villa Achterwerk-opvoeding toch bezweek onder de druk om te kijken, was daar gelukkig...