De kruitdamp op het slagveld in de Rue Nicolas Appert was nog niet opgetrokken, of overal op Twitter klonk klaroengeschal: laat de Ridders van het Vrije Woord de wapenen ter hand nemen! Journalisten, cartoonisten en andere voorvechters van de vrije meningsuiting en satire in het bijzonder; ze dienden het bebaarde monster onbevreesd te lijf te gaan. Gestrekt been verdiende de aanbeveling. Wie het na de aanslag op Charlie Hebdo in zijn hoofd haalde enige nuance te betrachten of eerlijk toe te geven dat hij soms zelfcensuur toepaste omdat hij weinig trek had in een mes in zijn buik, werd online meteen verbaal gevierendeeld. Het scheelde maar een letter, maar volgens het overgrote deel van de Twitter-gemeenschap kon er geen misverstand over bestaan: óf je had lef, óf je was laf. Daartussen bestond helemaal niets.
Was het niet Voltaire, zo memoreerden de twitteraars massaal, alsof ze nog bij de beste man in de...
Je reactie wordt geplaatst zodra deze is goedgekeurd. Je reactie is geplaatst.