We worstelden al een poos met het begrip ‘man in een rokje’. Omdat we het gewoon niet zo goed begrepen. Het is een populair gezegde in pseudo- en modern-feministische kringen, maar verder dan ‘een vrouw die zich als man gedraagt’ kwamen we niet. Was dit nou goed, want zo kwam ze nog eens ergens? Of slecht, omdat ze dan eigenlijk geen vrouw meer was? Wanneer het bij de vrouwenborrel weer eens ter sprake kwam, keken we bedachtzaam, knikten we slim en waren we stiekem opgelucht dat onze beha’s nog om onze borsten hingen en niet in een smeulend vuurtje lagen.
En toen waren er opeens die schatten uit Turkije: stronken van mannen die hun schonkige heupen in de minirokjes van moeders, zussen en geliefden hadden gewurmd om te protesteren tegen de moord op studente Özgecan Aslan. Op Twitter- en Facebookfoto’s prijkten ze met een handgeschreven A4’tje in de knuist:...
Je reactie wordt geplaatst zodra deze is goedgekeurd. Je reactie is geplaatst.