<div class="lead">
Op donderdag vinden er – alweer – verkiezingen plaats in Groot-Brittannië. Het is de vierde keer in ruim twee jaar dat de Britten naar de stembus mogen. Ondanks het feit dat er post-Brexit veel op het (politieke) spel staat, is de verkiezingsdrift ver te zoeken.
</div>
‘Please register to vote’ hangt boven de fooienpot van de Londense pub The Star of Bethnal Green, een initiatief van bar supervisor Roisin Boggin (23). ‘We moeten de politiek toegankelijk maken voor iedereen,’ zegt ze. ‘De volgende regering gaat belangrijke beslissingen nemen.’
Kort nadat premier Theresa May in april vervroegde verkiezingen aankondigde in de hoop steun te krijgen voor haar Brexit-koers, stroomde mijn tijdlijn vol met verbaasde reacties van Britse vrienden. Was dit een onverwachte mogelijkheid om een EU-exit te voorkomen?
Anderhalve maand later heeft het enthousiasme plaatsgemaakt voor verwarring. Waar tijdens eerdere verkiezingen en het EU-referendum menig huis een partijposter in het raam had hangen, zijn de meeste ramen nu leeg. Werd er vorig jaar tijdens de barbecue van vriendin Daisy nog heftig gediscussieerd over het EU-referendum, dit jaar wordt het onderwerp ‘verkiezingen’ krampachtig vermeden. Wanneer ik er voorzichtig over begin klinkt er gezucht. ‘Mensen zijn moe van verkiezingen,’ zegt Daisy. ‘Het kwaad is toch al geschied.’
Brexit speelt onoverkomelijk een grote rol tijdens deze verkiezingen, alleen zijn de keuzemogelijkheden behoorlijk ingewikkeld. Zo wordt Conservatives-partijleider Theresa May gezien als het gezicht van Brexit, terwijl ze tijdens de EU-referendumcampagne een Remain-supporter was. En waar Labour-frontman Jeremy Corbyn zich in het verleden eurosceptisch heeft uitgelaten, beweert de grootste oppositiepartij nu juist pro-EU te zijn.
<h3>Stemstress</h3>
Opvallend genoeg stemden eerder dit jaar slechts 47 van de 229 Labour-parlementsleden tegen het in werking stellen van Artikel 50 (het artikel waarmee je EU-lidmaatschap kunt beëindigen). Een van hen was Tulip Siddiq. ‘Gezien het grote aantal verkiezingen dat we de afgelopen jaren hebben gehad, is het de Britten vergeven dat ze last hebben van democratische vermoeidheid,’ vertelt ze mij. ‘Maar er staat dit keer zó gigantisch veel op het spel.’
<q class="pull-left">Ik vind het verschrikkelijk om te zeggen, maar voor het eerst heb ik het gevoel dat er niemand is op wie ik kan stemmen.</q>
Te midden van de chaos hebben de Liberal-Democrats zich ontpopt tot een partij waarin veel Remain-stemmers zich het beste kunnen vinden. Maar door het Britse systeem van kiesdistricten in plaats van popular vote lijkt het onwaarschijnlijk dat een relatief kleine partij een meerderheid kan behalen, tenzij ze in een groot aantal kiesdistricten van Labour en Conservatives weten te winnen. 
Desondanks overweegt Mark Pinder (44) uit Derbyshire, na jarenlang Conservatives gestemd te hebben, voor de Liberal-Democrats te kiezen. ‘Men zegt dat het een verloren stem gaat zijn,’ zucht hij. ‘Ik kom uit een familie van suffragettes en mij is altijd op het hart gedrukt mijn stemrecht te gebruiken. Ik vind het verschrikkelijk om te zeggen, maar voor het eerst heb ik het gevoel dat er niemand is op wie ik kan stemmen.’
Volgens de laatste peilingen gaan de Conservatives nog net aan de leiding. Over de betrouwbaarheid valt te discussiëren; zowel de uitslag van de vorige general elections als van het EU-referendum waren verkeerd voorspeld.
‘Ik hoop dat de peilingen het juist hebben,’ zegt Daryl Marshal (38) uit Londen. Hij stemde voor Brexit, maar heeft nu z’n twijfels. ‘Mensen zijn zat van verkiezingen, terwijl ik denk dat het de belangrijkste stemmingsronde in mijn leven gaat zijn. Er moet nu een stabiele regering komen die het land in de juiste banen kan leiden. Er is zo veel woede en vijandigheid geweest sinds Brexit. Een duidelijke overwinning zal rust brengen.’
Als niet-Brit mag ik dit keer niet stemmen. Desondanks word ik via Youtube en andere social media platgespamd met Vote Conservative en Vote Labour campagnefilmpjes. Ik snap die Britse verwarring wel. Voor het eerst vind ik het niet heel erg dat ik vanaf de zijlijn moet toekijken.

Gerelateerd