WieleestWat(niet)

Wie: theatermaker Paul Koek

Wat: Tom Poes en het huilen van Urgje van Marten Toonder

Nu: op pagina 68

Voor het slapen last theatermaker Paul Koek een ‘reflecterend uur’ in. Dan speelt hij piano of slagwerk, of leest hij een boek. Wanneer hij in zijn agenda ziet staan dat hij een afspraak bij de tandarts heeft, met de trein reist of iets anders moet doen waarbij hij moet wachten, dan betekent dat voor hem: tijd om te lezen.

Nu is dat Tom Poes en het huilen van Urgje van Marten Toonder. Een verhaal over een volkje, klein van stuk, dat leeft in het bos. Er is daar een baby die zo hard huilt dat alle mensen hun oren dichtstoppen en de grond ervan trilt.

‘Een heerlijk boek,’ vindt Paul Koek. Van­wege de taal en de ironie. En omdat er van die wijsheden in staan als: ‘Van wetenschap heb je altijd last.’ Hij leest het boek op aanraden van Louis Andriessen, om te kijken of ze er muziektheater van kunnen maken. ‘Ik heb nog geen idee hoe ik dat vreselijk harde...