Sport is van goedaardig naar kwaadaardig ontaard. Een monster geworden. Een geld slurpende, alles vernietigende Sportzilla. De sportzomer is een goed voorbeeld van massatesterie.

Het is juli, de zon schijnt. In de verte hoor ik toeters. Ik plak mijn ramen af met vuilniszakken. Nu is het wachten tot het september wordt. Ik kan niets zien van wat er zich buiten afspeelt. Alles kan een trigger zijn. Een glimpje van een bal of een spat oranje en ik krijg de meest gruwelijke flashbacks. Schurende touwen, folterconstructies van bokken, kasten en trampolines. De badmeester die op je vingers slaat. Een houten stok met een gele haak. Een soort bouwmarktstaf voor een martelklaas. Terwijl je zinkt. Je kleren zich vastdraaien om je lichaam als om de schroef van een motorboot. Je haalt de overkant niet, iemand trekt hem steeds naar achteren. Volleybal, basketbal, trefbal. De harde ballen tegen je blote armen. Het kippenvel, de banken met de klepjes waar je vingers tussen kunnen komen. De tv kan...