Reportage / Verkiezingen in de stad der bruiden

Mijn koffertje buitelt tussen de bontmantels in de hal van het Jaroslavl-station. ‘De trein naar Peking vertrekt over zeven minuten van perron 4! Herhaling: de trein naar…’ Ik moet niet naar Peking – naar het oosten – maar naar Kostroma, parel aan de Wolga, stad der bruiden, naar het boomrijke noorden. Want al zijn de Doemaverkiezingen van 2 december een kwestie van elf tijdzones en alle vier de windstreken: het dartspijltje dat ik gooide op de landkaart van Rusland naast mijn bureau kwam uitgerekend daar terecht.

Dommelend in de wagon – de nachtelijke sneeuwflarden achter de gordijntjes lichten met explosies magnesiumlicht op, telkens als we een naamloze nederzetting passeren – overpeins ik Rusland.

Het snurkende gezaag van de spitskool uitwasemende schim op de brits naast me verdrijf ik met oordopjes; ook de rest van de sonore nacht sterft weg. Wegsluimerend praat ik weer met de schrijver Viktor Jerofejev; eind oktober...