Het schrikbeeld is niet, zoals Wilders gelooft, dat New York een stad wordt als Mekka. Het schrikbeeld is veel eerder dat New York de trekken gaat vertonen van Jeruzalem, de stad waar elk stukje grond niet zomaar grond is, maar meteen heilige grond, zodat elke verkaveling uitloopt op een religieus dispuut of erger.

Vijf dagen geleden liep ik nog rond in New York, en voor de zoveelste keer mocht ik constateren dat die metropool helemaal geen talent bezit voor heiligheid. Daarvoor zijn de New Yorkers te aards en praktisch. Het pontificale is hun vreemd, ze voegen zich naar het leven en de dynamiek van de stad. Een rood voetgangerslicht is alleen maar rood als er een auto aan komt gieren, anders loop je door. De God van New York is de verkeersagent, die toekijkt en alleen in het uiterste geval ingrijpt.

Het is hoffelijk, terecht en natuurlijk ook een beetje slijmerig dat Wilders zo uitdrukkelijk de tolerantie van de New Yorkers prees. Maar ik ben wel geporteerd voor goeie...