De ochtenden van 21 september: heftiger was de kater van het democratische feest deze maandag zelden.

Hoeveel democratie kan een mens verdragen? En vooral: helpt vaker stemmen voor het algehele gevoel van representatie?

Voor Alexis Tsipras is het inmiddels een beproefde strategie. Misschien is het zijn Griekse aard. In elk geval paste hij de truc nu al twee keer in drie maanden toe. Kom je er zelf niet meer uit, dan vraag je het aan het volk.

Eerst was er het beruchte referendum in juni, en in feite was de verkiezing gisteren niet veel anders. Het beleid was allang bepaald, maar toen premier Tsipras geconfronteerd werd met onenigheid in zijn partij keek hij naar het volk. Hij deed een gokje, en hij won. Een meerderheid bereikte zijn Syriza gisteren nét niet, maar verwacht wordt dat hij de zes zetels die hij tekort komt weer zal opvullen met een samenwerking met oud-coalitiepartner Onafhankelijke Grieken.

Eind goed al goed, dus? Er is gestemd en het beleid is goedgekeurd. Dit...