David Mitchells roman over een helse tweeling die zielen opslorpt is een ouderwets spookverhaal. En gaat tegelijkertijd dieper.

Een jaar na zijn grote, zesde roman Tijdmeters publiceert David Mitchell (1969) de aanmerkelijk dunnere roman Doorgang die op bescheidener schaal hetzelfde procédé volgt: verteld in vijf delen vanuit verschillende personages in verschillende tijden, waarmee een lange tijdsperiode wordt bestreken. Beide romans monden uit in een gevecht tussen Goed en Kwaad, tussen verschillende soorten clans onsterfelijken, met als inzet het lot der mensen. Maar Tijdmeters was een aanmerkelijk ambitieuzere roman, met een wijdere spanne; het verhaal loopt van 1984 tot 2025, tot in de nabije toekomst.

Bovendien schrijft Mitchell in Tijdmeters per deel telkens een ander genre roman, van een coming of age-drama tot een Marvel-superhelden-achtig epos. Zijn nieuwe roman Doorgang houdt het, vermoedelijk gedicteerd door de geringere omvang, een stuk rustiger. Geen toekomstmuziek...