Na jaren, decennia, misschien wel eeuwen waarin slachtoffers van seksueel misbruik doorgaans het nadeel van de twijfel kregen wanneer ze de moed bijeenraapten om te praten, brak er met #MeToo afgelopen jaar een periode aan waarin slachtoffers durfden te spreken over hun pijn.
Wanneer een partij zich dusdanig lang onderdrukt heeft gevoeld, is het niet meer dan vanzelfsprekend dat het proces dat daar verandering in moet brengen, eerst een flink eind zal doorslaan naar de andere kant van het spectrum. Als je een schommel naar achteren trekt, vasthoudt en weer loslaat, dan zal hij ook eerst een even grote beweging naar voren maken alvorens hij uiteindelijk langzaam maar zeker tot stilstand komt. Het is dus volkomen begrijpelijk dat in alle losgewoelde frustratie en emotie in eerste instantie elk vergrijp en elke grensoverschrijding als ‘fout’ werd geoormerkt: er was nog geen tijd en ruimte voor nuance.
‘Believe all women’, klonk het al snel. Geloof alle vrouwen, alle...
