De anarchistische esthetiek was goed zichtbaar bij de People’s Climate March. Eenzelfde herkenbaarheid als bij de mannen in pak achter het klimaatakkoord. Herkenbaarheid zorgt voor eenheid, maar hoe voorkom je herhaling?

De fietstunnel onder het Rijksmuseum werkt als een versterker. Trommels en protestlieden verdrijven de toeristen en blokkeren fietsende Amsterdammers.

Even blijft mijn gezelschap staan. Ze fluistert (contrast creëren met het kabaal werkt beter dan proberen te overstemmen) dat ze ineens aan een demonstratie begin jaren tachtig moet denken, toen de politie hier een fuik had gecreëerd om de krakers op te vangen. ‘Knokken was het. Vrienden verdwenen met gebroken neuzen in busjes.’ Ze vertelt dat de rest van het Museumplein zo niet meer op de plek van toen (1981) lijkt, dat ze er haast nooit aan denkt, maar nu komt het ineens terug. Elke seconde vernietigt je lijf twee miljoen bloedcellen om door nieuwe te vervangen en toch trilt het lichaam van herinneringen....