‘Als iemand je wil vermoorden, heb je geen keus. Dan vecht je terug, desnoods tot de dood.’ Commandant Jaroslav van het Donbass Bataljon zit aan de sushi in een restaurant in het Oost-Oekraïense Charkov. Zijn vrouw, met grote betraande ogen, wijkt niet van zijn zijde in de paar uur verlof die hij zich toestaat.

Vier maanden geleden meldde Jaroslav (41), in het dagelijks leven bedrijfsleider van een internetfirma met zestig man personeel, zich bij het hoofdkwartier van het Oekraïense leger. Hij en zijn vrienden wilden meevechten. ‘De generaal liet ons twee uur wachten en sommeerde ons onze auto’s netjes in de rij van de militaire voertuigen te parkeren. Dit wordt niks, dacht ik. Ik belde met de artilleriebrigade. “Kom alsjeblieft helpen,” smeekten ze. Toen zijn we naar het front getrokken.’
Jaroslav volgde een spoedcursus drone-techniek en is nu een van de commandanten van het Donbass Bataljon, een verzameling vechtjassen die zichzelf vrijwillig aanmeldden om...