<div class="wpg-element paragraph">
Naast witwassen verdenkt het openbaar ministerie Jan Dirk Paarlberg van BTW-fraude. ‘Ik voel me slachtoffer.’ 
Ze lachen allemaal als Jan Dirk Paarlberg zich verspreekt: de rechters, officieren van justitie, de advocaat en de toeschouwers. De verdachte zegt ‘wasgoed’ in plaats van ‘vastgoed’. De rechtbankvoorzitter: ‘En u heeft dat wasgoed witgewassen?’ 
De pikante vergissing biedt afgelopen dinsdag in de Haarlemse rechtbank een moment van ontlading. Gedurende de urenlange ondervraging over de BTW-fraude die Paarlberg ten laste wordt gelegd is de sfeer soms verbeten. 
</div>
<div class="wpg-element paragraph">
De hoofdmoot van de verdenking tegen de ondernemer bestaat uit het witwassen van Endstra’s afpersgeld, in opdracht van Willem Holleeder. Maar als ‘kleiner delict’ wordt de verdachte vastgoedhandelaar aan de tand gevoeld over illegale BTW-douceurtjes aan vrienden. 
Dat ging volgens het openbaar ministerie zo. Als iemand uit de inner circle van Paarlberg aan een verbouwing toe was van zijn privé-bezit, mocht hij de kosten als ‘zakelijk’ wegschrijven op een vennootschap van Paarlberg. Dat scheelde enorm in de BWT-lasten. Het is een vorm van belastingontduiking waarvoor het OM onlangs nog de interieurontwerper Jan des Bouvrie enkele dagen in een cel zette. 
Paarlberg ontkent de beschuldigingen met klem. Volgens hem is er een fout gemaakt in de boekhouding. ‘De belastingdienst heeft in 2006 een fout geadresseerde nota gevonden. We hebben daarna meteen onze administratie onderzocht en gekeken of dat vaker is gebeurd. Voor die gevallen hebben we alles opnieuw laten factureren.’ 
Dat vindt de rechtbank te gemakkelijk. Hoe verklaart de verdachte die reeks gemaakte fouten? Paarlberg heeft er geen bevredigend antwoord op. Hij weet het niet, voelt zich verantwoordelijk voor de missers, maar was naar eigen zeggen in die periode druk met andere zaken. ‘Ik verbleef veelvuldig in het buitenland.’
Om toch wat meer zicht te krijgen op de gang van zaken, houden de rechters de verdachte verschillende documenten voor: werkbriefjes van schilders en bankafschriften die bij de vals geadresseerde rekeningen horen. Het irriteert Paarlberg merkbaar. Niet hij, maar z’n boekhouding pluist facturen na. Weliswaar staat zijn handtekening onder meerdere stukken maar de rechters en officieren van justitie moeten wel weten dat hij wekelijks ‘stapels rekeningen’ moet accorderen en dat hij daarbij ‘blind’ vertrouwt op zijn medewerkers.
Officier van justitie Koos Plooij: ‘Het valt wel op dat de valse boekingen altijd panden betreft waar vrienden of relaties van u wonen.’ Paarlberg, verontwaardigd: ‘Ik voel me slachtoffer van deze situatie. Ik wist niet dat dit gebeurd is.’ Plooij: ‘Wilt u zeggen dat dit alles op toeval berust?’ Paarlberg: ‘Ja.’
</div>

Harry Lensink

Gerelateerd