Drie jaar geleden, op een dag in mei die warmte en licht uitprobeerde, werd ik wakker met hoofdpijn en een drukkend gevoel in mijn borst. Alsof een boekenkast was omgekanteld en ik dat gewicht moest torsen. Af en toe dondert er in ons huis daadwerkelijk wel eens stapel boeken naar beneden. Maar deze last had ik nog niet eerder gevoeld. En dus haastte ik me naar het ziekenhuis.

Omdat het nog maar een maand geopend was, stond er een jongeman bij de slagboom van de parking van de spoedafdeling, om de bezoekers te waarschuwen. ‘Hoe lang denkt u op de spoedafdeling te moeten blijven? Als u denkt dat het langer dan een uur zal duren, moet ik u een andere parking aanraden. Want anders zal u dit heel wat kosten.’...