De burgerzin – of juist het gebrek daaraan – komt ongenadig bloot te liggen na zo’n eerste sneeuwbui. Wie is de eerste buur die de schop ter hand neemt om de sneeuw van de stoep te scheppen? Dat is waarschijnlijk iemand die op de begane grond woont of het hele pand in bezit heeft. Bijna altijd, althans in de grote stad, is het een huiseigenaar, iemand die ook letterlijk het gevoel heeft dat zo’n stoepje van hem is. De ochtend na de grote sneeuwbui moest ik twee dingen constateren: ik woon in een erg net blok, en zelf ben ik de pijnlijke uitzondering.

Bijna alle stoepen waren geveegd, maar het was niet in mijn hoofd opgekomen naar buiten te rennen bij min zoveel, en bovendien, zelfs als die gedachte mij bereikt had, zou ik niet weten hoe ik zo snel aan een schop moest komen.

Ik kan wel excuses verzinnen, ik woon driehoog, die stoep is van de onderburen, maar het blijft steken. De liberaal in mij vindt dat ieder zijn eigen stoep moet schoonvegen, en dat je niet onnodig gaat wachten...