Het kledingmerk Koos – spreek uit: Koez – stónd ergens voor in de jaren tachtig. Nog steeds werkt Koos van den Akker elke dag in zijn New Yorkse atelier. ‘Ik ben géén modeont-werper. Ik ben een naaister.’
Op de ochtend van zijn zeventigste verjaardag bedacht Koos van den Akker dat het tijd werd voor een tatoeage. ‘Een uur later had ik in Chinatown een winkelier gevonden die zo aardig was om de woorden een nieuw begin voor me te vertalen in Chinese karakters. Ik haastte me met het papiertje naar een tattooshop, waar ze meteen de afbeelding in mijn rechteronderarm aanbrachten. Het was pijnlijker dan ik had verwacht, maar ik wist waar ik aan begon: you should take the risk and just do it.’ Toen hij ’s avonds in een restaurant behoedzaam het verband van zijn arm wikkelde, ontlokte het resultaat van zijn impulsieve daad de vrienden aan de feestdis een spontaan...
Je reactie wordt geplaatst zodra deze is goedgekeurd. Je reactie is geplaatst.