We pesten bijen en vlinders weg van het platteland, de stad in. Laten we ze daar alsjeblieft wat warmer ontvangen: weg met de grasmaaier in het plantsoen!

Toen ik een jaar of negen was, waren hommels mijn lievelingsdieren. Deze ‘vliegende pandabeertjes’, zoals bijenexpert Koos Biesmeijer van Naturalis ze noemt, met hun gestreepte vachtjes vond ik geweldig. Hoe ze luid zoemend van bloem naar bloem vliegen, hun pootjes bedekt met stuifmeelklompjes. Ik leerde de soorten uit mijn hoofd en zelfs de Latijnse namen kende ik van deze ‘Bombus’. De pauzes van school bracht ik door bij de rozenbottels achterin, om de hommels te bekijken, te aaien of met mijn handen te vangen. Ik dagdroomde zelfs zoveel over de beestjes dat ik bleef zitten.
Nu ben ik 32 en nog steeds maken langsvliegende hommels me blij. Alleen, ik zie ze niet meer zo vaak… Zes hommelsoorten zijn sinds 1984 uit Nederland verdwenen en met 21 van de 29 overgebleven soorten gaat het heel slecht. Van de 357 andere...