Werkelijkheid
Een van de slachtoffers van de economische crisis is de econoom. Media dichten hem nog deskundigheid toe, maar dat moet vooral vanuit een oude reflex zijn: iemand moet tenminste doen alsof hij op onze dringende vragen (is het Cyprus-akkoord goed of slecht?) een antwoord heeft. Het kan nauwelijks verhullen dat de economie als wetenschap is losgezongen van de financiële werkelijkheid. Het bewijs werd in 2008 geleverd: op een enkele uitzondering na had niemand de bankencrisis voorspeld.
In de zoektocht naar ‘de beste in zijn vak’ ontmoette Mischa Cohen economen die daar zelf zwaar aan tillen (p. 18-25). ‘Ons past nederigheid,’ zegt de uitverkoren hoogleraar Bas Jacobs. Wetenschappelijk behoort hij misschien niet tot de wereldtop, maar zijn collega’s waarderen hem ook om de wijze waarop hij kennis overdraagt in de collegezalen en in de maatschappij. Voor een econoom met een brede blik zijn het opwindende tijden: ‘spannend maar ook razend ingewikkeld’. Jacobs geldt nog als een van ‘de maakbaren’: economen die de werkelijkheid in wiskundige modellen denken te vangen. Daar tegenover staan degenen voor wie de economie een veel ‘zachtere’ wetenschap is, dichter bij psychologie en sociologie. Maar Jacobs is geen cijferfetisjist. Hij weet dat de politieke werkelijkheid ‘een totaal andere’ is dan de economische. Vandaar misschien ook dat Jacobs zich schaart in het koor van degenen die dit kabinet oproepen de rigide bezuinigingsdoelstellingen los te laten om de economie weer op gang te helpen. Daarover zijn verrassend veel economen het wel eens (p. 15). Maar dat is een andere werkelijkheid.
frits.van.exter@vn.nl

Gerelateerd