Hoofdredactioneel

In 1982 was ik als eindredacteur van het VPRO-televisieprogramma BGTV verantwoordelijk voor de uitzending waarin Wijnand Duyvendak geheime documenten toonde die hij en zijn kameraden van de anti-militaristische actiegroep Onkruit hadden ontvreemd uit het PMC (Provinciaal Militair Commando) in Amsterdam. Die aardige slimme jongen bewees, vond ik, de democratie een dienst met die openbaarmaking. De militaire top kwam uit die stukken naar voren als een paranoïde staatsapparaat. Net als zijn Amerikaanse grote broer zag het overal het Rode Gevaar, en het maakte geen onderscheid tussen communisten, anarchisten en sociaal-democraten. Mochten de Russen komen, dan moesten zo’n beetje alle spraakmakende linkse Nederlanders worden vastgezet, dat waren potentiële collaborateurs van de vijand. De halve redactie van Vrij Nederland stond op de lijst. Krankzinnig, voor wie de oorsprong en aard van dit blad kent. De militaire top was staatsgevaarlijk, vond Duyvendak. En ik gaf...