Alle popsterren worden zowel bewonderd als gehaat – behalve Beyoncé. Waarom houdt iedereen toch van deze grootste popdiva van de 21ste eeuw, vraagt Sander Donkers zich af.

Wellicht dat sommige studenten van de Rutgers Uni­versity in New Jer­sey dachten dat ze makkelijk wat studiepunten konden binnenhengelen toen ze zich inschreven voor het vak ‘Po­li­ti­ci­zing Be­yon­cé’. Beetje clipjes kijken, plaatjes draaien en discussiëren over de vraag of de seksueel uitdagende poses van ‘The Bootylicious One’ nu een symbool zijn van female empowerment of simpelweg een verbeelding van de ultieme mannenfantasie. Maar het zou ze wel eens lelijk tegengevallen kunnen zijn. Want zinnige conclusies over de ware aard van ’s werelds grootste popster zijn niet zo makkelijk te trekken. Beyoncé beweegt gewoonweg te snel om haar te kunnen vastpinnen. En alleen zij heeft grip op het merk dat ze rond haar persona heeft gecreëerd.

Supersterren, en zeker popidolen, worden meestal...