<div class="lead">
<p><span style="font-size: 1.25rem;">In het kleine, Franse dorpje Auvers-sur-Oise, woonde Vincent van Gogh. En als je er bent waan je je ín zijn werk. Eigenlijk nog mooier dan de animatiefilm &#8216;Loving Vincent&#8217;.</span></p>
</div>
<p><span style="font-size: 1.25rem;">Vanaf Parijs kun je een lokale trein nemen naar Pontoise, en daar overstappen op een andere trein of de bus naar Auvers-sur-Oise. Als je de bus neemt heb je een beter uitzicht op het landschap rond de brede grijze rivier, maar op zondag rijdt-ie maar vier keer per dag. Auvers is dan ook maar een klein plaatsje, met minder dan tienduizend inwoners, aantrekkelijk gelegen op een heuvel. De huizen grenzen direct aan de weg omhoog, een aantal gevels zijn beschilderd met namen van winkels die er al jaren niet meer zijn.</span></p>
<p>Door de jaren heen hebben er veel artiesten gewoond en gewerkt (waaronder Daubigny, Cézanne en Corneille), maar de grootste attractie van Auvers-sur-Oise is natuurlijk Vincent van Gogh, die er zijn laatste dagen driftig schilderend doorbracht terwijl hij onder behandeling stond van dokter Paul Gachet. Als je door het centrum wandelt, herken je links en rechts plekken die door Van Gogh zijn vastgelegd: de bonkige <a href="https://www.google.fr/search?q=eglise+auvers+sur+oise&amp;source=lnms&amp;tbm=isch&amp;sa=X&amp;ved=0ahUKEwjtkrT83JDXAhVRL1AKHdbHDoAQ_AUICigB&amp;biw=1366&amp;bih=662#imgrc=MFzZw6SXRFsIUM:" target="_blank">kerk</a>, het feestelijk witte <a href="https://www.google.fr/search?q=mairie+auvers+sur+oise&amp;source=lnms&amp;tbm=isch&amp;sa=X&amp;ved=0ahUKEwjZ45ua3ZDXAhVFZFAKHdY_A20Q_AUICygC&amp;biw=1366&amp;bih=662#imgrc=s8fRUVdBV65jeM:" target="_blank">stadhuis</a>, de <a href="https://www.google.fr/search?q=daubigny%27s+garden+van+gogh&amp;source=lnms&amp;tbm=isch&amp;sa=X&amp;ved=0ahUKEwiYysey3ZDXAhVKaFAKHZM-DfEQ_AUICigB&amp;biw=1366&amp;bih=662#imgrc=X-GBew_hntxOpM:" target="_blank">tuin</a> rond het voormalig huis van de schilder Charles-François Daubigny. Er lijkt in de afgelopen honderd jaar maar weinig te zijn veranderd. Alleen het beroemde <a href="https://www.google.com/culturalinstitute/beta/asset/wheatfield-with-crows/dwFdD5AMQfpSew?hl=en&amp;ms=%7B%22x%22%3A0.5%2C%22y%22%3A0.5%2C%22z%22%3A9.360293362702551%2C%22size%22%3A%7B%22width%22%3A1.1993873065263514%2C%22height%22%3A1.2374999999999998%7D%7D" target="_blank">korenveld</a> was helaas al geoogst toen ik er langs liep. Ook was er maar één kraai, die opgelaten heen en weer stapte, alsof hij er nerveus om was dat hij vandaag in zijn eentje verantwoordelijk was voor de onheilspellende kwaliteit van het landschap.</p>
<p>De wandeling eindigt bij de begraafplaats, waar Vincent en zijn broer Theo naast elkaar begraven liggen onder een gezonde bos klimop. Verder is er een absinth-museum, een informatiecentrum waar je kaarten en gele strohoeden kunt kopen, en een winkel waarvan de etalage vol staat met meer en minder gelukte Van Gogh-reproducties. Af en toe komt er een groep Japanse toeristen uit een grote toerbus, die elkaar geduldig één voor één fotograferen voor de herberg waar Vincent van Gogh een kamer had. Maar over het algemeen doet het dorpje weinig toeristisch aan; zeker vergeleken met het hysterische toerisme in voormalig kunstenaarsdorp Montmartre, slechts dertig kilometer verderop. Om half zes &#8216;s avonds stonden alle stoeltjes al op tafel in de lokale <em>bar tabac</em>. We mochten nog net één biertje drinken, staand aan de bar, terwijl een norse schoonmaker om onze voeten heen dweilde.</p>
<p><q class="pull-left">Af en toe komt er een groep Japanse toeristen uit een grote toerbus, die elkaar geduldig één voor één fotograferen voor de herberg waar Vincent van Gogh een kamer had.</q></p>
<p>Het kan zijn dat <em>Loving Vincent </em>daar verandering in brengt. De animatiefilm speelt zich grotendeels af in Auvers-sur-Oise, waar de jonge <a href="https://i.pinimg.com/originals/b4/8c/4f/b48c4f6c9cc8b857408bee0f8d0e6929.jpg" target="_blank">Armand Roulin</a> onderzoek doet naar de omstandigheden waaronder Vincent van Gogh zelfmoord pleegde. Hij praat er met de dochter van de herbergier, ondervraagt dokter Gachet en zijn pianospelende dochter, wordt dronken met de man die bootjes verhuurt bij de rivier en ontmoet nog veel meer mensen die door Van Gogh zijn geportretteerd. Het is een indrukwekkende film, zeker als je op de hoogte bent van het jarenlange <a href="https://www.youtube.com/watch?v=0CQKHWvK8Ro" target="_blank">productieproces</a> en het werk van de ruim honderd schilders die maandenlang op de precieze penseelstrookjes hebben gezweet. Er lijken geen kosten of moeiten te zijn bespaard om de beleefwereld van Vincent van Gogh zo goed mogelijk weer te geven op het witte doek, en dat is erg bewonderenswaardig.</p>
<figure>
<div class="video"><iframe width="500" height="281" src="https://www.youtube-nocookie.com/embed/CVK2EEbC_Zc?feature=oembed" frameborder="0" gesture="media" allowfullscreen></iframe></div>
</figure>
<p>Dat neemt niet weg dat het vrij vermoeiend is om twee uur lang te kijken naar bewegende olieverf. Wie de schilderijen van Van Gogh als levensecht wil beleven, doet er misschien beter aan om een bezoek te brengen aan Auvers-sur-Oise.</p>
