<div class="lead">De mocro die het levenslied promoot</div>
<div class="wpg-element paragraph">
<p>Hij was een mateloos populaire rapper die met Marco Borsato in De Kuip optrad en alle denkbare prijzen won, maar toen hij zes jaar geleden in Pauw &#038; Witteman onze toenmalige premier iets te tof tutoyeerde, stond hij opeens model voor het verval der zeden onder de (allochtone) jeugd. Maar inmiddels, nu de tweede jaargang van het onvolprezen Ali B op volle toeren in volle gang is, is de dertigjarige Ali B(ouali) uit Almere weer vooral bekend als dé &#8216;knuffelmarokkaan&#8217; van Nederland. Zelf verwoordde hij die golfbeweging aldus: &#8216;Ik word uitgekotst en nog voor ik ben opgedroogd eten ze me weer op.&#8217;</p>
</p></div>
<div class="wpg-element paragraph">
<p>Rap was de oorsprong van zijn tot nu toe zeer succesvolle carrière, maar het is niet de muziek waar Ali B om herinnerd zal worden. Dat is zijn radde tong. Gewapend met een groot charisma en een ontwapenende lach lijkt het of hij alles wat hem te binnen schiet ook meteen zegt, en vaak is dat grappig én slim. Zelden zagen we Hero Brinkman zo klein worden als de keer dat Ali B ontdekte dat de PVV&#8217;er nooit gehoord had van &#8216;Pastorale&#8217; van Ramses Shaffy en Liesbeth List. &#8216;Dat méén je niet! O ja, Ramses was een Egyptenaar, nu snap ik het.&#8217; En nog voor Brinkman iets terug kon zeggen, had Ali alweer liefkozend zijn arm om diens schouders. &#8216;Ik zit je maar te dollen, Hero.&#8217;</p>
<p>Dat zat hij ook, maar zoals bij hem wel vaker het geval is, zat het venijn hem in het ontbreken van het venijn. Ali B, een gelovige moslim met een verleden als blower, straatschoffie en dealer, houdt het immer positief. Hij liet zich wel eens ontvallen dat hij door zijn Marokkaanse achtergrond &#8216;met een beetje achterstand aan de sprint begon&#8217;, maar hij kiest in zijn muziek en theatershows nooit de aanval. Wel neemt hij bewust het risico om voor een braverik te worden aangezien. &#8216;Ik zeg: goede doelen steunen is cool, gezond leven is stoer,&#8217; verklaarde hij onlangs. &#8216;Je kunt je beter kwetsbaar opstellen in plaats van rappen hoe geweldig je bent.&#8217; </p>
<p>Datzelfde geldt voor de politieke overtuigingen die hij wel degelijk heeft. &#8216;In plaats van mijn energie te steken in een campagne tegen Wilders, probeer ik door middel van mijn werk mensen te binden.&#8217; Dat klinkt wellicht een beetje soft, maar Ali B bewijst het wekelijks als hij, samen met opmerkelijke sidekicks als de rappers Kempi en Kleine Viezerik, op bezoek gaat bij artiesten als Imca Marina, Ronnie Tober en Willeke Alberti. In een tijd waarin de PVV aandringt op een aparte zender voor het Nederlandse lied, is het nu juist een mocro met een accent van de straat die met zijn tv-programma het levenslied weer vol onder de aandacht brengt. De ironie is onontkoombaar. </p>
<p>Of er voorbedachte rade in het spel is, zullen we nooit weten. Ali B is ook een uitgenaste zakenman met een goede neus voor amusementswaarde. Maar hoe dan ook: Martin Bosma is nog nooit uitgenodigd op de comfortabele witte bank van Corry Konings.</p>
</p></div>


Sander Donkers

Gerelateerd