Toen Mark Rutte van de week voor de zoveelste keer in de Tweede Kamer moest opdraven om zich te verweren tegen lastige vragen over de afschaffing van de dividendbelasting – deze keer over de mogelijk onwettige deal die Shell al jaren geleden sloot met de Belastingdienst om miljarden aan dividendbelasting te ontwijken – moest ik opeens weer denken aan Jan Peter Balkenende.
Jarenlang verzette de christendemocratische premier zich met grote koppigheid tegen een onderzoek naar de Nederlandse steun aan de inval in Irak. Juist vanwege die ijzerheinige houding beten de oppositie en de media zich vast in het onderwerp. De ene onthulling volgde op de andere, in een eindeloze reeks Kamerdebatten werd de premier door de mangel gehaald.
Toen Balkenende uiteindelijk tandenknarsend had ingestemd en het rapport van de Commissie-Davids was verschenen, kwam er vrijwel niets nieuws aan het licht. De toon van de reacties...
Je reactie wordt geplaatst zodra deze is goedgekeurd. Je reactie is geplaatst.