Bevochten op het karkas

De hoogbejaarde Willem G. van Maanen schenkt zijn lezers een vitale pre-postume verhalenbundel.
Willem G. van Maanen zag het levenslicht op de dertigste september 1920. Daarmee is hij iets jonger dan de poëet Louis Th. Lehmann (19 augustus 1920) en véél jonger dan de dichter Leo Vroman (10 april 1915).

De oudste schrijver van Nederland is hij dus nog niet, er is toekomst. Zeker op grond van zijn nieuwe verhalenbundel Bagatellen: bijna negentig en literair zodanig still going strong is uitzonderlijk.

Nochtans maakt Bagatellen de indruk nipt pre-postuum te zijn: in deze korte verhalen, Van Maanens geliefde genre, is het een en al vanitas wat de doodsklok slaat. Drie van de vijftien verhalen zijn getiteld ‘Mondschrift’ en daarin verbeeldt Van Maanen de oudere schrijver Stephen Storm – hij benadrukt dat het een pseudoniem is – die door haperend fysiek gedwongen is met de mond te schrijven. Zijn geliefde verleidt de levenslustige invalide daar aldus toe:...