Geert Wilders sloot in Europa een nieuw radicaalrechts bondgenootschap. Hoe ontstond deze alliantie? En weet hij met wie hij zich inlaat? Een reconstructie.

Hij is de onbetwiste hit die zondag in Turijn. Elke zin die Geert Wilders uitspreekt tijdens het congres van Lega Nord op 15 december wordt onderbroken door geklap, gejuich en gejoel. I say: no more islam, no more sharia, no more mosques, no more imams, no more immigration from islamic countries. En als zo’n zin simultaan is vertaald in het Italiaans, roeren de Noord-Italiaanse separatisten zich nog luider. De immense theaterzaal verandert in een kolkende zee van roodwitte en groene vlaggen.

De leider van de PVV zegt na de Europese verkiezingen in mei samen met andere Europese partijen ten strijde te willen trekken tegen het ‘monster van Brussel’. We zijn geen racisten of xenofoben, zegt hij, maar ‘patriotten’ die vechten voor de soevereiniteit van hun eigen land. ‘Wiel-ders, Wiel-ders, Wiel-ders,’ klinkt het...