Voor haar boek over Tsjernobyl putte Franka Hummels veel inspiratie uit het werk van Svetlana Alexijeva, winnares van de Nobelprijs voor Literatuur. Een kleine ode aan de vrouw die vertelt hoe mensen de geschiedenis beleven.

Zelfmoord, oorlogstrauma’s of een kernramp vlijmscherp weergeven in een sprookjesachtige sfeer. Svetlana Aleksijevitsj, de Nobelprijswinnaar van dit jaar, krijgt het voor elkaar.

De Wit-Russische is in de eerste plaats journaliste. Ze jaagt op verhalen die niemand anders opschrijft, en die anders met de tijd zouden vervliegen. De verhalen van gewone mensen, niet de mensen die grote gebeurtenissen veroorzaken, maar die er door getroffen worden: een soldaat uit het Tsjernobylgebied die zijn helm weggeeft aan een kind dat later een hersentumor krijgt. Een natuurkundige, die weet dat het echt mis is, maar niemand daarvan kan overtuigen.

Daarmee doet ze iets unieks. In Wit-Rusland is ‘journalistiek’ keiharde verslaggeving: een interview met de minister en...