Joost Zwagerman publiceert bijna sneller dan God kan lezen. Na Alles is kleur en Kennis is geluk heeft hij nu in De stilte van het licht zijn stukken over kunst verzameld. Met zijn daaruit blijkende hang naar stilte en leegte is hij definitief geen Maximaal meer.

Deze Literaire Kroniek over Joost Zwagermans deze week verschenen boek ‘De stilte van het licht’ is voor zijn overleden op dinsdag 8 september geschreven.

Het kan niet anders of het valt op dat Joost Zwagerman het motto voor De stilte van het licht, zijn nieuwe boek met artikelen over kunst, ontleent aan Gerrit Kouwenaar. Dat is de dichter die hij in 1987 in zijn hoedanigheid van voorman van de ‘Maximalen’ verantwoordelijk hield voor alle minimalistische ‘hermetische’ dichters die het poëzieklimaat bepaalden waar de Maximalen zich tegen keerden. Kouwenaar zelf bleef gespaard, maar zijn navolgers kregen in Zwagermans pamflet Het juk van het grote niets te horen dat ze ‘hyperkeurige poëzie’ schreven ‘die...