Media

Met de democratie is het als met de liefde: juist als je denkt dat het best lekker gaat, word je hardhandig wakker geschud. Dan blijkt die toegewijde echtgenoot er een tweede bestaan op na te houden, die tevreden ogende vrouw met wie je bed en leven deelt op punt van opbreken te staan. Net als de liefde behoeft de democratie, met excuus voor de grote woorden, permanente waakzaamheid.

Recentelijk was het CDA-minister Piet Hein Donner van Binnenlandse Zaken die aan deze waarheid herinnerde. Vorige week hield hij een rede waarin hij, niet voor het eerst, vraagtekens plaatste bij de persvrijheid hier te lande – pijler van elke fatsoenlijke democratie. Dat deed de man op welbespraakte en geestige wijze, zoals hij gewoon is te doen. Hij deed het ook nog eens voor een publiek dat voornamelijk bestond uit journalisten. Het maakte zijn boodschap niet minder verbijsterend.

Persvrijheid, betoogde hij, is op zichzelf waardevol. Maar – achter zo’n zinnetje komt altijd een maar – er zitten...