Journaliste Anet Bleich heeft de biografie van Joop den Uyl voltooid: een portret van een ‘dromer en doordouwer’ die als scholier heel even ‘behoorlijk rechts-nationalistische sympathieën had’, maar daarna vol voor de socialistische zaak ging. ‘Hij dook vrijwel altijd op het goede moment op de juiste plaats op.’

Grappig, zoals een herinnering van kleur verandert als het verleden volgens de maatstaven van nu wordt beoordeeld. Zo stuitte Anet Bleich tijdens het doorploegen van de archieven op een verslag uit 1969 van een openbaar debat tussen de studentenactivist Ton Regtien en het PvdA-Kamerlid Joop den Uyl. ‘Ik was net gaan studeren, die avond in sociëteit Akhnaton staat me nog scherp voor de geest,’ vertelt de zesenvijftigjarige historica. ‘Ook dat ik Ton Regtien geweldig vond. Toen ik bijna veertig jaar later teruglas wat hij had gezegd, viel me op dat Regtien het ene cliché na het andere had staan uitkramen. Den Uyl bracht daar iets tegenin als: natuurlijk...