…linkse én rechtse hobby’s overboord werden gegooid en Den Haag een gezamenlijke passie ontdekte

Ooit, heel lang geleden alweer, hadden mensen een hobby. Macrameeën, suikerzakjes verzamelen, figuurzagen, het uit je hoofd leren van de dienstregeling van de NS – het maakte niet veel uit, zolang het je van de straat hield en je er niemand mee lastigviel. Wie geen hobby had, was een betreurenswaardig figuur, want die leefde alleen voor zijn werk.

Hoe het erin is geslopen, weten we niet precies, maar ergens in de jaren negentig werd ‘hobby’ een beetje een sneu woord. De ‘hobbyhoek’, tot dan toe een vast onderdeel van menig Nederlands huishouden, belandde in het verdomhoekje. Mogelijk moet de rol van Bob Ross (‘Let’s give this tree a little friend’) in deze ontwikkeling niet worden onderschat. Dat Geert Wilders de afgelopen jaren de ‘linkse hobby’ uit zijn hoge hoed toverde, betekende de definitieve nekslag voor het ooit zo onschuldige begrip. De hobby was niet alleen sneu, maar...