De taal kan de subtielste nuances tot hun recht laten komen, maar ook grof generaliseren. Je kunt zomaar tot ‘babyboomer’ gebombardeerd worden omdat je toevallig na de oorlog geboren bent. En als je de jaren zestig meegemaakt hebt zul je ook wel de taal van de jaren zestig hebben gesproken.

Toen mij een keer gevraagd werd in welk jaar ik ben geboren, volgde daar meteen dit commentaar op: ‘Dan ben je dus een babyboomer’. Daar keek ik van op. Ik, een vertegenwoordiger van een sociologische categorie waaraan van alles wordt toegeschreven waar ik niets mee te maken heb? Delen anonieme anderen mij zomaar ergens bij in? Ik ging me afvragen hoe ik onder dit etiket uit kon komen. Ik wil wil nergens bij horen tegen mijn wil en zeker niet bij zo’n affreus woord als ‘babyboomer’.

Maar ik heb veel meer gelezen. Wanneer het Havenaars bedoeling is om een wereldbeeld te ontlenen aan die 36 boeken, dan schiet zijn selectie te kort.

Toch zijn er weldenkende politiek-historici die er...